Gebruiken rond sterven en dood: ietsisme, geloof in 'iets'

Er is in onze samenleving een grote groep mensen die wel geloven dat er 'iets' is, maar die zich niet bezighouden met de vraag wat er dan precies is. Of die het "iets" waar ze in geloven voortdurend aanpassen. Waar andere geloven van de gelovige vragen om het leven aan te passen aan het geloof, staat het ietsisme het toe dat de gelovige zijn of haar geloof aanpast aan het leven en de levenservaringen. Het ietsisme kent geen dogma's over goed en kwaad of over iets anders. Sommige van deze mensen zijn van huis uit kerkelijk opgevoed maar doen er niets meer aan, anderen hebben geen kerkelijke achtergrond maar geloven toch in 'iets'. Deze groep mensen wordt voor het gemak vaak ondergebracht onder de noemer 'ietsisme'. De term "ietsisme" werd voor het eerst genoemd door Ronald Plaskerk in Intermediair van 20 november 1997.

Het ietsisme is de religie van het grootste deel van de Nederlanders die nu in leven zijn. Volgens het dagblad Trouw (16 januari 2015) gaat het om ongeveer 60% van de Nederlanders.

Ziekte

Als je gelooft in "iets" ga je je meestal pas bezighouden met levensvragen als 'waar komen we vandaan' en 'waarom overkomt mij dit' als je ziek wordt, of als iemand in je directe omgeving ziek wordt of als een drama in je leven meemaakt.

Hoe ietsisten daarmee omgaan hangt van hun persoonlijkheid af. Sommige ietsisten geloven in eigen verantwoordelijkheid en de medische wetenschap. Andere ietsisten houden zich, soms naar aanleiding van een moeilijke levenssituatie, bezig met gebedsgenezing, astrologie, meditatie en gezond leven.

Rond het afscheid

Ietsisten zien de dood niet als een natuurlijke zaak, als toestand die onlosmakelijk met het leven verbonden is. Zij zien de dood eerder als dat er iets niet klopt: er is iets mis gegaan. Zij vinden dat gezondheid en een lang leven zaken zijn van eigen verantwoordelijkheid en de medische wetenschap. Over het algemeen hebben ietsisten geen bezwaar tegen pijnbestrijding.

Rituelen

Begraven of cremeren kan allebei, desgewenst met (zelfbedachte) rituelen. Het is deze stroming waaruit rituelen zijn voortgekomen met waxinelichtjes en knuffels op herdenkingsplaatsen of graven. Sommige uitvaartorganisaties bieden ook hulp bij het bedenken van zulke rituelen.

Euthanasie en orgaandonatie

De meeste ietsisten hebben geen bezwaar tegen euthanasie. Hoe ze over orgaandonatie denken, verschilt van persoon tot persoon. Hierover valt niets algemeens te zeggen dat voor iedere ietsist geldig is. Als je dit wilt weten, zul je dit dus moeten vragen zolang het nog kan.

Na de dood

Ietsisten hebben weinig concrete verwachtingen van een leven na de dood. Ze hebben een stille, onuitgesproken hoop dat er na de dood 'iets' is.

Gebed

Er is een kleine groep ietsisten die geïnteresseerd is in boeken over spirituele ontwikkeling of meditatie. Een grote groep ziet het belang in van stil worden en naar binnen keren. Dat hoeft niet beslist door middel van gebed of meditatie, tuinieren of zoiets als middel om tot rust te komen kan ook.

Lees verder

• Gebruiken rond sterven en dood: boeddhisme
• Gebruiken rond sterven en dood: islam
• Gebruiken rond sterven en dood: hindoeïsme