Het nut van het delen van informatie

Er wordt sinds de opkomst van internet geleefd in een wereld waarbij er continue toegang is tot informatie. Iedereen staat met elkaar in verbinding en wil weten wat er over de hele wereld gebeurt. Creativiteit en gedachtes worden met elkaar gedeeld, dit gebeurt zowel online als offline of in combinatie met elkaar. Men ziet steeds meer in wat het nut is van ‘het delen’ en wat hier allemaal mee bereikt zou kunnen worden in de toekomst. Ondanks het feit dat men een individu wil zijn, zijn mensen sociale wezens en zij elkaar nodig om te overleven. Men vindt het steeds belangrijker om verschillende werelden bij elkaar te brengen, te begrijpen en te accepteren (Food and agriculture oranization, 2010).

Welke waarden hebben hier invloed op?

De behoefte om te delen komt voort uit de behoefte aan kennis en vermaak. Er is sinds de opkomst van de sociale media een drang om levensverhalen met elkaar te delen. Dit roept empathie op en zodoende voelt men zich wat minder alleen. Men wil wel graag als individu worden gezien, maar heeft toch de medemens nodig voor een hogere kwaliteit van leven. Het internet fungeert hierdoor als bindmiddel. Generatie Einstein, de jongeren van deze tijd, zijn met het internet opgegroeid en vinden het de normaalste zaak van de wereld om alles met iedereen te delen. Social media speelt hier een grote en belangrijke rol in. Het zorgt voor intieme relaties, zowel online als offline. Ontzettend veel innovatieve en inspirerende concepten worden ontwikkeld doordat de fysieke en virtuele wereld met elkaar verwikkeld raken. De drang om kennis met elkaar te delen vraagt ook om transparantie. We kunnen veel vinden op het internet en verwachten daarnaast van bedrijven dat ze voorkomend zijn en zich gedragen als in de tijd van het industrieel kapitalisme, waarin deze bedrijven van mening waren dat geheimhouding essentieel was om een voorsprong op de concurrentie te behouden. Anno 2017 kom je verder als je je eerlijk en transparant opstelt (Groen en Boschma, z.j.).

Minder privacy door het delen

Van privacy is, in deze tijd waarin alles te vinden is op het internet, geen sprake meer; veel bedrijven komen via het internet achter veel vertrouwelijke informatie van hun klanten. Het grootste deel van de samenleving heeft hier geen probleem mee en blijft de vertrouwelijke informatie via het internet delen. Hoe meer mensen dit doen, hoe beter de bedrijven weten wat hun klanten willen, waardoor ieder individu krijgt wat hij of zij het liefste wil. Hiervoor in de plaats krijgt men leuke, gratis en persoonlijke diensten terug (Dutch Cowboys, 2013).

Populariteit van het delen

Het delen van foto’s via apps en sites als Instagram, Pinterest en Tumblr is razend populair. Voornamelijk de foto’s van voedsel zijn enorm populair. De app ‘Feed me’ tilt het nog een niveau hoger. Je kunt foto’s van je gerechten delen, maar daarnaast nog veel meer. Je kunt recepten uitwisselen, zien hoe het in restaurants achter de schermen gaat en bijvoorbeeld delen met je vrienden waar je gegeten hebt. Deze app benadrukt nog eens het feit dat we werkelijk alles met elkaar willen delen (Wasserman, 2011).

Een ander voorbeeld waar het voornamelijk gaat over het delen van kennis is TEDx. TEDx is over komen waaien uit Amerika. Hier werd als eerste een evenement georganiseerd om inspirerende personen te laten spreken over ontwikkelingen op het gebied van techniek, entertainment en design. Dit evenement heeft zich tot één van de werelds meest inspirerende platforms ontwikkeld. Sinds 2010 worden er ook in Nederland TED-evenementen georganiseerd en is er zelfs een speciaal podium voor inspirerende jongeren (Ted.com). Dit is waar men behoefte aan heeft, leren van elkaar om als maatschappij slimmer te worden.

Een echte trendsetter op het gebied van delen en privacy

Joris Lohman is de voorzitter van de non-profit organisatie Youth Food Movement. Hij zet zich in voor een wereld waarin het voedselsysteem eerlijker en gezonder moet worden. Dit wil hij bereiken door middel van evenementen zoals eat-ins, Food Film Festival en de Youth Food Movement academie. Volgens Joris Lohman is er een beweging op gang gekomen van consumenten en producenten die zeggen: ‘zo kan het niet langer, de beuk moet erin’. Die groep moet gemobiliseerd worden. Hij merkt dat dit ontzettend leeft onder jongeren. "Voedsel is wat rockmuziek was in de jaren 70", zegt Carlo Petrini, de oprichter van de beweging Slow Food (Food Reporter, 2014). Joris Lohman streeft naar een moderne beweging met mooie idealen (Besel, 2011).